Zoals gezegd zijn we naar het park Manuel Antonio getrokken. Daar hebben we een hele dag doorgebracht: beetje wandelen en dieren spotten (zoals verschillende luiaards en EINDELIJK de schattige wasbeertjes die helemaal niet mensenschuw blijken te zijn, en proberen eten te stelen van sommige toeristen...) en dan tijd doorgebracht op prachtige witte stranden waar weinig toeristen zaten. Op de stranden kon je best ook niet alleen gaan zwemmen in de zee, wegens white-face monkeys die ook probeerden om eten uit rugzakken te stelen. Nu hebben we zowat alle dieren gezien die we wilden zien! En de wasberen zijn toch wel een van mijn favorietjes...
Vandaag hebben we de bus genomen naar San Jose, waar we nu in onze bunker-hostel zitten met zwembad. We gaan hier vanavond een feestje bouwen, zodat we morgen een beetje kunnen slapen op het vliegtuig want we komen in Belgie toe om 7u smorgens terwijl dan voor ons eigenlijk pas de nacht begint. Daarbij komt dat we ook zo n 35 graden zullen zakken in temperatuur, leve Belgie!
Voor de liefhebbers: als we thuis komen zullen we nog enkele foto s op de blog zetten van onze prachtige reis!
Kusjes
Dries en Benedicte
zaterdag 21 februari 2009
vrijdag 20 februari 2009
woensdag 18 februari 2009
Corcovado
Na 1 nachtje geslapen te hebben in hostel Pangea in San Jose met zwembad en uitzicht over de stad, vlogen we richting het zuidelijke Corcovado. Na doodsangsten doorstaan te hebben door turbulentie in het kleine vliegtuigje , kwamen we aan in het snikhete Drake nabij het reservaat Corcovado. De lodge waar we logeerden, the pirate cove, was echt prachtig. Uitzicht vanop ons terras op de Pacific en het 2 km lange verlaten strand. Welcome to paradise!!
In deze lodge hebben we vooral aan het strand gelegen (sunburn ole ole), beetje gekajakt en een fantastische dolfijntoer meegemaakt. Deze keer zeker 300 dolfijnen gezien, een humpback whale met een jong, zeeschildpadden, sailfish en manta rays. 'savonds nog enkele zonsondergangen ondergaan, alhoewel niet tot de laatste snik aangezien de zon achter een nabijgelegen schiereiland verdween.
Na 2 nachten zijn we enkele kilometer verhuisd naar een tent camp midden in het regenwoud. Het stukje paradijs was daar nog mooier dan in de vorige lodge!!! Verlaten stranden, prachtige (deze keer volledige) zonsondergangen, beetje snorkelen, kortom echt vakantie.
Tijdens de 4 dagen in het tent camp, hebben we ook nog 2 tours gedaan. Een door het reservaat, waar vooral de rode ara's, die al krijsend door de lucht scheren, prachtig zijn. Na de tour door het regenwoud hebben we ook nog gezwommen in een riviertje onder een waterval waar op enkele meters afstand een krokodil lag te zonnen. Spannend! De andere tour was een snorkeltour naar het Cano Island, dat enkele kilometers van de kust verwijderd is. Dit eiland is onbewoond en zowel het land als de omliggende koralen zijn beschermd natuurreservaat. Het snorkelen was fantastisch! Kristalhelder water en duizenden kleurrijke vissen, alleen jammer dat er ook zeer veel kwallen ronddreven. Dries heeft wel naast een haai gezwommen. Weeral spannend!
'Snachts was het ook een heel spektakel rond de tent en op het toilet, met vooral veel kikkers en grote insecten die je gezelschap hielden.
Vandaag jammer genoeg teruggekeerd naar de bewoonde wereld. Eerst een uurtje met de boot door een zeer mooi mangrovegebied en 3 uurtjes met een busje over een weg die je eigenlijk geen weg kan noemen. Daarna aangekomen in Quepos, het Blankenberge van Costa Rica, maar het nabijgelegen natuurreservaat, Manuel Antonio, schijnt prachtig te zijn. Dat gaan we morgen een keertje checken.
Vele groetjes en snikhete kussen,
Benedicte en Dries
In deze lodge hebben we vooral aan het strand gelegen (sunburn ole ole), beetje gekajakt en een fantastische dolfijntoer meegemaakt. Deze keer zeker 300 dolfijnen gezien, een humpback whale met een jong, zeeschildpadden, sailfish en manta rays. 'savonds nog enkele zonsondergangen ondergaan, alhoewel niet tot de laatste snik aangezien de zon achter een nabijgelegen schiereiland verdween.
Na 2 nachten zijn we enkele kilometer verhuisd naar een tent camp midden in het regenwoud. Het stukje paradijs was daar nog mooier dan in de vorige lodge!!! Verlaten stranden, prachtige (deze keer volledige) zonsondergangen, beetje snorkelen, kortom echt vakantie.
Tijdens de 4 dagen in het tent camp, hebben we ook nog 2 tours gedaan. Een door het reservaat, waar vooral de rode ara's, die al krijsend door de lucht scheren, prachtig zijn. Na de tour door het regenwoud hebben we ook nog gezwommen in een riviertje onder een waterval waar op enkele meters afstand een krokodil lag te zonnen. Spannend! De andere tour was een snorkeltour naar het Cano Island, dat enkele kilometers van de kust verwijderd is. Dit eiland is onbewoond en zowel het land als de omliggende koralen zijn beschermd natuurreservaat. Het snorkelen was fantastisch! Kristalhelder water en duizenden kleurrijke vissen, alleen jammer dat er ook zeer veel kwallen ronddreven. Dries heeft wel naast een haai gezwommen. Weeral spannend!
'Snachts was het ook een heel spektakel rond de tent en op het toilet, met vooral veel kikkers en grote insecten die je gezelschap hielden.
Vandaag jammer genoeg teruggekeerd naar de bewoonde wereld. Eerst een uurtje met de boot door een zeer mooi mangrovegebied en 3 uurtjes met een busje over een weg die je eigenlijk geen weg kan noemen. Daarna aangekomen in Quepos, het Blankenberge van Costa Rica, maar het nabijgelegen natuurreservaat, Manuel Antonio, schijnt prachtig te zijn. Dat gaan we morgen een keertje checken.
Vele groetjes en snikhete kussen,
Benedicte en Dries
woensdag 11 februari 2009
Monteverde Cloudforest
Zonder de Arenal vulkaan gezien te hebben, trekken we richting Monteverde. Een leuke verrassing was wel dat we tijdens ons ontbijt op het terras bij Gringo Pete een toekan en een Oropendola gespot hebben.
De rit naar Monteverde was minder aangenaam. Het eerste stuk was met een minibusje over verschrikkelijke hobbelwegen. Daarna stapten we op de boot voor een tocht over het Arenalmeer gelegen onder de vulkaan, maar die was door de regen nog steeds niet te zien. Na nog een stuk met de minibus over nog meer hobbelwegeltjes, kwamen we aan in Santa Elena gelegen aan de voet van Monteverde in een leuke hostel El Pueblo met een supervriendelijk ticokoppel als uitbaters en een luiaard in de tuin!!
We wilden toch nog iets doen deze dag, dus besloten we om een night guided tour te doen van 17u30 tot 19u30, om 18u is het hier namelijk altijd al goed donker. Op deze tocht waar je normaal heel veel zoogdieren en tarantula's spot, hebben wij niks gezien omdat het too windy was. 40 dollar voor niks, alè ja, we hebben dan toch de plaatselijke natuur gesponsored, ecotoerisme zoals ze zeggen. Je kan hier weinig van de natuur zien zonder er voor te moeten betalen.
Zwaar teleurgesteld en bijna depri zijn we gaan slapen, na een tevergeefse zoektocht naar een leuk cafeetje in het dorp.
We hadden beslist dat we de volgende morgen gingen uitslapen en zien of het weer was om uit ons bed te komen. Om 9u15 werden we wakker en wat bleek: het was eindelijk gestopt met regenen. WOEHOEW!!! We hebben dan maar vlug ontbeten en een tour geboekt naar het cloudforest reservaat Santa Elena. Samen met een sympathiek Amerikaans en Oostenrijks koppel hebben we een gegidste tocht gemaakt, en weinig gezien, maar wel de unieke Quetzal gespot (Zie foto). Echt FANTASTISCH!!!!!
Door het weer en deze prachtige vogel waren we weer volledig happy. Dries heeft bovendien als Tarzan aan een liaan geslingerd en ik voelde mij een echte Jane.
Vandaag vroeg opgestaan om 6u30, om na het ontbijt te vertrekken naar Monteverde cloudforest reserva. We beslisten om geen gids te nemen omdat dit steeds nogal wat geld kost. Daardoor hebben we tijdens de wandeling bitter weinig gezien, behalve een Armadillo of gordeldier of volgens Benedicte: "een grappig beest met een harnas". Daardoor was de tocht al geslaagd. Aan de ingang van het park heeft Benedicte nog een neusbeer gezien, terwijl Dries op het toilette zat. Ook hebben we daar een grey fox gezien, tientallen kolibries en een olingo met acrobatische neigingen. Heel leuk.
Bovendien heeft het zonnetje de hele dag geschenen, dit is echt vakantie!!
Groetjes,
Benedicte en Dries
De rit naar Monteverde was minder aangenaam. Het eerste stuk was met een minibusje over verschrikkelijke hobbelwegen. Daarna stapten we op de boot voor een tocht over het Arenalmeer gelegen onder de vulkaan, maar die was door de regen nog steeds niet te zien. Na nog een stuk met de minibus over nog meer hobbelwegeltjes, kwamen we aan in Santa Elena gelegen aan de voet van Monteverde in een leuke hostel El Pueblo met een supervriendelijk ticokoppel als uitbaters en een luiaard in de tuin!!
We wilden toch nog iets doen deze dag, dus besloten we om een night guided tour te doen van 17u30 tot 19u30, om 18u is het hier namelijk altijd al goed donker. Op deze tocht waar je normaal heel veel zoogdieren en tarantula's spot, hebben wij niks gezien omdat het too windy was. 40 dollar voor niks, alè ja, we hebben dan toch de plaatselijke natuur gesponsored, ecotoerisme zoals ze zeggen. Je kan hier weinig van de natuur zien zonder er voor te moeten betalen.
Zwaar teleurgesteld en bijna depri zijn we gaan slapen, na een tevergeefse zoektocht naar een leuk cafeetje in het dorp.
We hadden beslist dat we de volgende morgen gingen uitslapen en zien of het weer was om uit ons bed te komen. Om 9u15 werden we wakker en wat bleek: het was eindelijk gestopt met regenen. WOEHOEW!!! We hebben dan maar vlug ontbeten en een tour geboekt naar het cloudforest reservaat Santa Elena. Samen met een sympathiek Amerikaans en Oostenrijks koppel hebben we een gegidste tocht gemaakt, en weinig gezien, maar wel de unieke Quetzal gespot (Zie foto). Echt FANTASTISCH!!!!!
Door het weer en deze prachtige vogel waren we weer volledig happy. Dries heeft bovendien als Tarzan aan een liaan geslingerd en ik voelde mij een echte Jane.
Vandaag vroeg opgestaan om 6u30, om na het ontbijt te vertrekken naar Monteverde cloudforest reserva. We beslisten om geen gids te nemen omdat dit steeds nogal wat geld kost. Daardoor hebben we tijdens de wandeling bitter weinig gezien, behalve een Armadillo of gordeldier of volgens Benedicte: "een grappig beest met een harnas". Daardoor was de tocht al geslaagd. Aan de ingang van het park heeft Benedicte nog een neusbeer gezien, terwijl Dries op het toilette zat. Ook hebben we daar een grey fox gezien, tientallen kolibries en een olingo met acrobatische neigingen. Heel leuk.
Bovendien heeft het zonnetje de hele dag geschenen, dit is echt vakantie!!
Groetjes,
Benedicte en Dries
zondag 8 februari 2009
Arenal
Na regen komt ... nog meer regen!!!
Onze laatste nacht in tortuguero was geen succes. Tegen de avond stak er een serieuze storm op en aangezien onze kamer niet voorzien was van glazen in de ramen, maar enkel muggengaas, vond er precies een tornado plaats boven ons bed. We begonnen daarom onze rugzak maar in te pakken om 2 uur 'snachts uit schrik dat het dak er ging afwaaien.
Na de nacht overleefd te hebben, namen we de platboot richting Arenal. Aan een bananenplantage van Chiquita, namen we een taxi tot onze eindbestemming, de hostel Gringo Pete. Een gezellige jeugdherberg; waar we enkele mensen uit canada en duitsland leerden kennen; gelukkig want buiten komen ging toch niet; wegens de hardnekkige regen. Normaal kunnen we vanop het terras van onze hostel de lava op de top van de vulkaan zien, maar we zien zelfs de vulkaan niet wegens 'too cloudy' .
De volgende dag hebben we ons toch gewaagd aan een wandeltocht in het REGENwoud op de flanken van de Arenalvulkaan tot aan een 'viewing'point400m van de lavastroom, met een privegids aangezien niemand anders zo stom was om de tocht te maken met dit weer.
Op de tocht hebben we dus geen lava, geen dieren maar wel veel omgewaaide bomen gezien. Vanaf het tweede viewing point hebben we dan wel de lavastroom gezien, maar misschien kwam dit door de guaro (plaatselijke tequila) die we dan al binnen hadden.
Na de tocht zijn we ons dan maar gaan verwarmen in het chique spa oord BALDI hot water springs, met 15 verschillende warmwaterbaden gaande van 35 tot 67 graden.
ZALIG!!!
Jammer dat we daarna onze natte kleren moesten aantrekken.
Vandaag hebben we ons terug in onze natte kleren gehijsd, om naar de Arenal waterval te wandelen, die vrij indrukwekkend was.
Vanavond gaan we weer een avondje binnen zitten en pintjes drinken tot 22 uur, want dan is er geen alcohol meer allowed door Gringo Pete himself. American rules.
Leuk dat jullie een beetje op de hoogte houden van het reilen en zeilen in Belgie.
Natte kussen,
Benedicte en Dries
xxx
PS: jullie staan 7 uur voor op ons.
Onze laatste nacht in tortuguero was geen succes. Tegen de avond stak er een serieuze storm op en aangezien onze kamer niet voorzien was van glazen in de ramen, maar enkel muggengaas, vond er precies een tornado plaats boven ons bed. We begonnen daarom onze rugzak maar in te pakken om 2 uur 'snachts uit schrik dat het dak er ging afwaaien.
Na de nacht overleefd te hebben, namen we de platboot richting Arenal. Aan een bananenplantage van Chiquita, namen we een taxi tot onze eindbestemming, de hostel Gringo Pete. Een gezellige jeugdherberg; waar we enkele mensen uit canada en duitsland leerden kennen; gelukkig want buiten komen ging toch niet; wegens de hardnekkige regen. Normaal kunnen we vanop het terras van onze hostel de lava op de top van de vulkaan zien, maar we zien zelfs de vulkaan niet wegens 'too cloudy' .
De volgende dag hebben we ons toch gewaagd aan een wandeltocht in het REGENwoud op de flanken van de Arenalvulkaan tot aan een 'viewing'point400m van de lavastroom, met een privegids aangezien niemand anders zo stom was om de tocht te maken met dit weer.
Op de tocht hebben we dus geen lava, geen dieren maar wel veel omgewaaide bomen gezien. Vanaf het tweede viewing point hebben we dan wel de lavastroom gezien, maar misschien kwam dit door de guaro (plaatselijke tequila) die we dan al binnen hadden.
Na de tocht zijn we ons dan maar gaan verwarmen in het chique spa oord BALDI hot water springs, met 15 verschillende warmwaterbaden gaande van 35 tot 67 graden.
ZALIG!!!
Jammer dat we daarna onze natte kleren moesten aantrekken.
Vandaag hebben we ons terug in onze natte kleren gehijsd, om naar de Arenal waterval te wandelen, die vrij indrukwekkend was.
Vanavond gaan we weer een avondje binnen zitten en pintjes drinken tot 22 uur, want dan is er geen alcohol meer allowed door Gringo Pete himself. American rules.
Leuk dat jullie een beetje op de hoogte houden van het reilen en zeilen in Belgie.
Natte kussen,
Benedicte en Dries
xxx
PS: jullie staan 7 uur voor op ons.
vrijdag 6 februari 2009
Tortuguero
Gisteren, 4 februari, alweer vroeg opgestaan omdat we na het ontbijt om 6u30 met gids Ernesto en een Duits koppel (Regi and Paris Hilton) op kanotoer vertrokken. Het eerste anderhalve uur hebben we zo goed als geen enkel dier gezien, waardoor Benedicte reeds lichtjes slecht gezind begon te worden, maar plots zag onze gids verschillende dieren in het dichte regenwoud om ons heen met zijn getrainde ogen: leguanen, spinapen, brulapen, toekans, kaaimannen, reigers en als kers op de taart de jesus christ lizzard (die kerel die over water kon lopen). FANTASTISCH!!
Teruggekomen in het dorp sloeg het weer helemaal om en stak er een serieuze storm op. Bovendien viel de electriciteit uit in het hele dorp. We besloten toch om de trail door het park af te wandelen, sjans want in het park was er geen wind of regen te bespeuren. Tijdens de tocht spotten we enkele leuke vogels ( voor de kenners: slaty-tailed trogon, een manakin en een vrouwtje curassow) . Na afloop leverden we onze laarzen in bij Ernesto en boekten we vervoer naar de Arenal vulkaan. Een koude douche later gingen we in ons plaatselijk stamcafe in het donker spaghetti eten. Na enkele wijntjes gingen we gelukkig slapen na een lange mooie dag.
groetjes
en dikke kussen voor Gien, Maud en Tijl
Benedicte en Dries
ps: Geen dank Els, en hopelijk is je fles nog niet leeg tegen dat we terug zijn.
Teruggekomen in het dorp sloeg het weer helemaal om en stak er een serieuze storm op. Bovendien viel de electriciteit uit in het hele dorp. We besloten toch om de trail door het park af te wandelen, sjans want in het park was er geen wind of regen te bespeuren. Tijdens de tocht spotten we enkele leuke vogels ( voor de kenners: slaty-tailed trogon, een manakin en een vrouwtje curassow) . Na afloop leverden we onze laarzen in bij Ernesto en boekten we vervoer naar de Arenal vulkaan. Een koude douche later gingen we in ons plaatselijk stamcafe in het donker spaghetti eten. Na enkele wijntjes gingen we gelukkig slapen na een lange mooie dag.
groetjes
en dikke kussen voor Gien, Maud en Tijl
Benedicte en Dries
ps: Geen dank Els, en hopelijk is je fles nog niet leeg tegen dat we terug zijn.
Tortuguero
Eergisteren, 3 februari, eindelijk San Jose verlaten om 4u30 'smorgens. Na een nachtelijk ritje door de stad, een straatgevecht en veel rode lichten die totaal genegeerd worden door onze taxichauffeur, kwamen we aan in Pavas aeropuerto. Daar namen we een vlucht met een klein vliegtuigje voor 10 personen, dat nog het meest leek op een bus met vleugels, naar Tortuguero. Vanuit het vliegtuig hadden we een prachtig zicht op de oerwouden van de Caraibische kust. Vanaf de landingsbaan in Tortuguero moesten we nog een taxiboot nemen naar het dorpje. Tijdens deze rit spotten we reeds na tien min een dolfijn die een paar meter van de boot voorbijkwam. In de gietende regen vonden we een goedkope hostel met zicht op de woeste oceaan. De regen was ondertussen opgehouden en het dorp zag er dan echt als een paradijs uit. In de namiddag hebben we enkel nog een strandwandeling gemaakt met een horde dolle honden achter ons, die gelukkig bang waren van water zodat we toch nog konden vluchten met onze voeten in het water. Het zwarte zand van dit strand is ook de plaats waar zeeschildpadden van augustus tot oktober hun eieren komen leggen.
`savonds lekker gegeten bij de big mama van onze hostel en pintjes gaan drinken op het terras van een gezellig loungecafe aan het water.
`savonds lekker gegeten bij de big mama van onze hostel en pintjes gaan drinken op het terras van een gezellig loungecafe aan het water.
Abonneren op:
Posts (Atom)
