Tortuguero

Gisteren, 4 februari, alweer vroeg opgestaan omdat we na het ontbijt om 6u30 met gids Ernesto en een Duits koppel (Regi and Paris Hilton) op kanotoer vertrokken. Het eerste anderhalve uur hebben we zo goed als geen enkel dier gezien, waardoor Benedicte reeds lichtjes slecht gezind begon te worden, maar plots zag onze gids verschillende dieren in het dichte regenwoud om ons heen met zijn getrainde ogen: leguanen, spinapen, brulapen, toekans, kaaimannen, reigers en als kers op de taart de jesus christ lizzard (die kerel die over water kon lopen). FANTASTISCH!!
Teruggekomen in het dorp sloeg het weer helemaal om en stak er een serieuze storm op. Bovendien viel de electriciteit uit in het hele dorp. We besloten toch om de trail door het park af te wandelen, sjans want in het park was er geen wind of regen te bespeuren. Tijdens de tocht spotten we enkele leuke vogels ( voor de kenners: slaty-tailed trogon, een manakin en een vrouwtje curassow) . Na afloop leverden we onze laarzen in bij Ernesto en boekten we vervoer naar de Arenal vulkaan. Een koude douche later gingen we in ons plaatselijk stamcafe in het donker spaghetti eten. Na enkele wijntjes gingen we gelukkig slapen na een lange mooie dag.

groetjes
en dikke kussen voor Gien, Maud en Tijl
Benedicte en Dries

ps: Geen dank Els, en hopelijk is je fles nog niet leeg tegen dat we terug zijn.

Tortuguero

Eergisteren, 3 februari, eindelijk San Jose verlaten om 4u30 'smorgens. Na een nachtelijk ritje door de stad, een straatgevecht en veel rode lichten die totaal genegeerd worden door onze taxichauffeur, kwamen we aan in Pavas aeropuerto. Daar namen we een vlucht met een klein vliegtuigje voor 10 personen, dat nog het meest leek op een bus met vleugels, naar Tortuguero. Vanuit het vliegtuig hadden we een prachtig zicht op de oerwouden van de Caraibische kust. Vanaf de landingsbaan in Tortuguero moesten we nog een taxiboot nemen naar het dorpje. Tijdens deze rit spotten we reeds na tien min een dolfijn die een paar meter van de boot voorbijkwam. In de gietende regen vonden we een goedkope hostel met zicht op de woeste oceaan. De regen was ondertussen opgehouden en het dorp zag er dan echt als een paradijs uit. In de namiddag hebben we enkel nog een strandwandeling gemaakt met een horde dolle honden achter ons, die gelukkig bang waren van water zodat we toch nog konden vluchten met onze voeten in het water. Het zwarte zand van dit strand is ook de plaats waar zeeschildpadden van augustus tot oktober hun eieren komen leggen.
`savonds lekker gegeten bij de big mama van onze hostel en pintjes gaan drinken op het terras van een gezellig loungecafe aan het water.